[Δραματική κριτική] 'High Society' - Επεισόδιο 16 (Τελικό)

Σε συνεδρίαση του διοικητικού συμβουλίου, όλοιΤσανγκ Σουμπορεί να σκεφτεί είναιΤζι Γι.Τζουν Κιέρχεται σπίτι και για πρώτη φορά, αγκαλιάζει ανοιχτά τη μητέρα του.Κατανοήστε τουςσυναντά τον πατέρα της και μένει έκπληκτη όταν ανακαλύπτει ότι θα μεσολαβήσει σε μια συμφωνία συγχώνευσηςΚιούνγκ Τζουντης εταιρείας γιατί είναι καλό για τις επιχειρήσεις. Μετά από προβληματισμό,Γιουν ΧαΗ μητέρα του κάθεται με τον άντρα της και του λέει ότι φταίνε και οι δύο που η σχέση τους έχει χαλάσει, αλλά δεν υπάρχει λύση. ΑργότεραΓιουνΗ Χα έρχεται σπίτι και λέει στη μητέρα της ότι όταν τα πράγματα ήταν πιο σκοτεινά, θα σκεφτόταν ακόμα τη μητέρα της για παρηγοριά.Τσανγκ ΣουΗ μαμά του, μετά από δική του προτροπή, δίνειΤζι Γιτην ευλογία της.

Τζουν ΚικαιΤσανγκ Σουνα έχεις καρδιά με καρδιά.Τζουν ΚιΗ μητέρα του αφήνει την ερωμένη για άλλη δουλειά.Τζουν ΚιΈχοντας πολύ ελεύθερο χρόνο, βγάζει τον πατέρα του στο ποτάμι και έχουν μια ειλικρινή συζήτηση. Αυτο το βραδυΓιουν Χατρέχει σεΤζουν Κιστο λόμπι τουTaejin, και βγαίνουν έξω. Και μιλάμε (φυσικά). Οχι μόνο αυτό,Τσανγκ Σουεμφανίζεται στοΤζι Γιτου μπλοκ, της λέει ότι την αγαπάει και της προτείνει να ζήσουν μαζί.Τζουν ΚιπαίρνειΓιουν Χαστο ξενοδοχείο όπου αυτή καιΤσανγκ Σουείχαν ραντεβού στα τυφλά. Λέει ότι την ερωτεύτηκε τότε και φιλιούνται καθώς κλείνουν οι πόρτες του ασανσέρ. Ένα χρόνο μετά,�Γιουν Χαεξακολουθεί να είναι η ισχυρή επιχειρηματίας,Τζι Γιείναι παντρεμένη και έγκυος και μαζεύονται όλοι σε ένα μπάρμπεκιου.Τζουν Κιπροτείνει ναΓιουν Χα, και κοροϊδεύουν όλοι μαζί. Προφανώς, αυτή τη φορά, δεν υπάρχουν τσιμπήματα...


Είναι όλη στο ψητό του

Τελικά! Αυτό το δράμα είχε αρχίσει να με εκνευρίζει με όλους τους οδυνηρούς και τους λόγους που δεν μπορούσαν να είναι μαζί. Γινόταν γελοίο. Το «Με πλήγωσες/Ντρέπομαι που το έπεσα/είμαστε διαφορετικές κοινωνικές τάξεις και η μαμά σου με μισεί» επαναλαμβανόταν πολύ γρήγορα. Για να συμβεί μια ευτυχισμένη λύση, ήξερες ότι έπρεπε να βρεθούν όλοι μαζί. Αυτό που είχε ενδιαφέρον είναι ότιΤσανγκ Σουφαινόταν πολύ λιγότερο σπασμένο τα δύο τελευταία επεισόδια. Απλώς φαινόταν φυσιολογικός. Ίσως λίγο ονειροπόλος και ακόμα να προσπαθεί να βρει μια λύση που θα ευχαριστήσει όλους, αλλά απείχε πολύ από αυτό που είδαμε στα επεισόδια 13-14 όπου δεν ήθελε καν να ζήσει.

Τζουν ΚιΗ ακλόνητη φύση του με ξεγέλασε. Ο άντρας ήταν τόσο ήρεμος και χαμηλών τόνων, που δεν ήμασταν σίγουροι αν υπολόγιζε ή όχι. Ανεξάρτητα από το αν την χρησιμοποιούσε στην αρχή ή όχι, εξακολουθούσα να ένιωθα ότι υπήρχε κάτι που ένιωθε εκεί. Συνέχιζαν να ρίχνουν υποδείξεις. Ήταν σαν να κοιτάζεις μέσα από μια πόρτα όπου οι ένοικοι ξαφνικά αντιλαμβάνονται ότι κατασκοπεύεις και σου κλείνουν την πόρτα, εμποδίζοντας τη θέα σου. Ήταν καλοδουλεμένο. Αντί να είναι ξύλινος, έμοιαζε περισσότερο σαν να ήταν ανεξερεύνητος. ΞέρουμεΣουνγκ Τζουνμπορεί να είναι γοητευτικός από τη σειρά του ως επικεφαλής στο 'Χρειάζομαι Ρομαντισμό 3.' Αυτό ήταν κάπως διαφορετικό για εκείνον να παίξει και χαίρομαι που ήταν ίσος με το καθήκον εδώ.


Όταν θέλετε να καθαρίσετε το γραφείο σας βιαστικά

Συνολικά αυτό το δράμα είχε πραγματικά κάποια άνισα μέρη. Και νιώθω ότι δημιούργησαν τεχνητά κάποιαmakjangστοιχεία που θα μας κάνουν να πάμε στο WTF και μετά τα πληκτρολογήσαμε ξαφνικά, για να αποφύγουμε το δράμα να γίνει ένα μεγάλο φεστιβάλ. Κάπως έτσι ήταν, τελικά. Δεν ήταν κακό, αλλά δεν ήταν και υπέροχο. Τα αμερικανικά δράματα έχουν την παγίδα ότι πρέπει να επινοούν καταστάσεις στις οποίες οι χαρακτήρες αντιδρούν κάθε εβδομάδα, και ελπίζουμε να το κάνουν καλά για αρκετά χρόνια. Με ελάχιστες εξαιρέσεις, τα κορεατικά δράματα έχουν μερικές εβδομάδες για να πουν τις ιστορίες τους και μετά τελειώνουν, ελπίζουμε ευτυχώς. Οπότε νομίζεις ότι θα φρόντιζαν να μετράνε κάθε επεισόδιο.

Νομίζω ότι έδεσαν όλα τα χαλαρά άκρα. Ο Taejin είναι πιο ακμαίος, οι σχέσεις εδραιώθηκαν, αν και δεν γνωρίζουμε ακόμα τι συνέβη με τα αγόρια, αλλά τουλάχιστον έχουν πίσω το μπομπονιέρα τους. Δεν ξέρουμε πραγματικά τι συνέβηΚατανοήστε τους, είτε, αλλά πιθανώςΓιουν Χαανέλαβε και αυτή εκδιώχθηκε. Οι γονείς απλώς παραιτήθηκαν για να ζήσουν μίζερα.

Τουλάχιστον είχαμε ένα λογικά αίσιο τέλος. Και πρέπει να δούμε τα ζευγάρια μας ξανά μαζί και ευτυχισμένα. Και τελικά, σε ένα ρομαντικό δράμα, αυτό δεν είναι πραγματικά που έχει σημασία;